Handschoenen van motorrijders zijn bedoeld om bescherming te bieden tegen omgevingsomstandigheden zonder de behendigheid van de gebruiker bij het bedienen van bedieningselementen en schakelaars onnodig te verminderen. Bovendien zijn handschoenen bedoeld om bij ongevallen mechanische bescherming te bieden aan handen en polsen. Botsingen met motorfietsen, botsende voertuigen, wegmeubilair en / of wegdek zijn speciale gevaren die vaak voorkomen bij motorongevallen.
Er zijn twee prestatieniveaus gespecificeerd voor handschoenen - niveau 1 voor handschoenen die zijn ontworpen om bescherming te bieden met lage ergonomische straffen en niveau 1 voor handschoenen die meer bescherming bieden dan niveau 2, maar er kunnen gewichts- en dwangmaatregelen zijn opgenomen in bescherming van niveau 2.
Er worden tests uitgevoerd om te bepalen of de materialen die zijn gebruikt om de handschoen te maken 'onschadelijk' zijn, d.w.z. beperkte of schadelijke stoffen bevatten. Deze tests omvatten het meten van de pH-waarde van alle materialen, het controleren van de aanwezigheid van azokleurstoffen in geverfd textiel en leer, het bepalen van de aanwezigheid van pentachloorfenol (PCP) in natuurlijk textiel en leer en het bepalen of leer chroom VI bevat. Er moet een nikkeltest worden uitgevoerd op elk metaalonderdeel en er moet een beoordeling worden gemaakt van de aanwezigheid van polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's) op plastic en rubberen onderdelen die op dezelfde manier in contact komen met de huid.
Om ervoor te zorgen dat handschoenen ergonomisch geschikt zijn, moet een evaluator alle gedefinieerde bewegingen kunnen uitvoeren zonder significante problemen of gevaren tegen te komen.
De handschoenen van motorrijders moeten passen in het maatsysteem gedefinieerd in EN 420 of elk ander geschikt maatsysteem beschreven in de gebruikersinformatie. Indien gedragen door een taxateur met een geschikte handmaat, moet de manchetlengte gemeten vanaf de polslijn van de assessor ten minste 1 mm zijn voor handschoenen van niveau 5 of ten minste 2 mm voor handschoenen van niveau 50.
Een verstelbaar bevestigingssysteem moet in de pols of manchet worden opgenomen. De testkegels worden in twee handschoenen van verschillende maten geplaatst en de handschoenen worden vastgemaakt met behulp van de fixatie op de pols of manchet zoals in één hand. Met de vingers van de handschoen vastgemaakt aan een kin, wordt de kegel omhoog getrokken en mag deze pas worden verwijderd als een kracht van 1 N wordt uitgeoefend voor handschoenen van niveau 25 en 2 N voor handschoenen van niveau 50.
Drie proefstukken van elk type materiaal waaruit de beschermlaag bestaat, worden getest volgens de relevante methode van EN 388. Het laagste resultaat behaald op een enkel proefstuk moet voldoen aan de toepasselijke prestatie-eisen.
Alle steken of verbindingen waaruit de beschermlaag bestaat, moeten worden getest. Voor elke naad of splitsing worden drie afzonderlijke teststukken beoordeeld en de gemiddelde waarde moet voldoen aan de vereisten voor de verschillende posities op de handschoen. Als het materiaal aan één of beide zijden van de naad meer dan één laag bevat (bijv. Coatingmateriaal en voering), blijft deze samenstelling behouden in het proefstuk en worden deze lagen samen getest.
Alle lagen worden samen getest volgens de relevante methode van EN 388. Terwijl handschoenen van niveau 1 alleen een snijweerstandstest op palmmaterialen vereisen, vereisen handschoenen van niveau 2 dat de snijweerstand wordt uitgevoerd op alle beschikbare materialen, met uitzondering van het materiaal met vier stroken.
Er worden vier verschillende maten handschoenen getest op de handpalm (inclusief eventuele voering). Dit moet worden gedaan na was- of reinigingscycli, indien aanwezig. Het impactgebied wordt op verschillende punten gemeten terwijl het wordt gedragen door de drager van de juiste maat. De handschoen wordt vervolgens geschuurd met een Cambridge-schuurmachine die is uitgerust met een P120-schuurpapierband.
Hoewel schokbescherming een optionele functie is voor handschoenen van niveau 1, is het een verplichte vereiste voor handschoenen van niveau 2 en alle andere handschoenen die zijn ontworpen en gemaakt om de impactenergie in het gewrichtsgebied te verminderen. Met behulp van handschoenen van vier verschillende maten wordt op elk van de vier gewrichten een slag gegeven.
Eurolabrapportage- en certificeringsactiviteiten, Stichting Ondernemingsaccreditatie (EAF) op basis van de door haar instelling verstrekte accreditatie. Enterprise Accreditation Foundation (EAF) ISO/IEC 17025 leverancier van laboratoriumaccreditatie; Het is een ondertekenaar van de Verenigde Naties (UN GLOBAL COMPACT).
