Deze slagen worden uitgevoerd door de kopvorm onder een hoek van 60 ° op de stijve basis te kantelen (zodat de slagen worden uitgevoerd op 30 ° vanaf het horizontale vlak van de kopvorm). De slagen worden uitgevoerd met behulp van twee sluitplaten, elk met een gewicht van 5 kg, de ene recht en de andere halfrond. Helmen worden geslagen met behulp van een halfronde spits die van een hoogte van 2 meter is gevallen en een rechte spits die van een hoogte van 500 mm aan de voorkant, achterkant en zijkanten is gevallen. In elk geval mag de kracht die door de kopvorm wordt overgebracht, niet groter zijn dan 10 kN.

Net als industriële helmen en crashheads, zijn alpinistenhelmen ontworpen om te beschermen tegen scherpe / puntige voorwerpen en worden daarom getest op penetratie door scherpe voorwerpen. De test in EN 12492 is in wezen dezelfde als gespecificeerd in EN 397; waar een conische slagpin van 3 kg op de helm valt vanaf een hoogte van 1 meter en elk contact tussen de helm en de kopvorm (hoewel in EN 12492 de kopvorm zich in een standaard testblokvorm bevindt) werd opgemerkt. Penetratietests op helmen voor alpinisme kunnen op elk punt rond de helm worden uitgevoerd, in tegenstelling tot EN 397, waar ze beperkt zijn tot een gebied bovenaan het hoofd.

Ontwerp voorwaarden

De meeste specificaties voor beschermende helmen bevatten naast specifieke prestatie-eisen ook een reeks vereisten voor een helmontwerp. Deze omvatten doorgaans de dekking die door de helm wordt geboden, evenals het gezichtsveld dat de drager krijgt tijdens het dragen. Ze kunnen ook voldoen aan een reeks ergonomische en op veiligheid gebaseerde vereisten (vooral in het geval van industriële helmen), zoals de ruimte tussen de helm van de helm en de schaal.

Opslagsysteem

Helmen kunnen het hoofd alleen tijdens het dragen beschermen, en daarom vergen de middelen om de helm op het hoofd van de gebruiker te houden evenveel aandacht als de rest van de hoofdbescherming en worden daarom onderworpen aan een reeks tests. De specifieke test die wordt uitgevoerd, is afhankelijk van het type helm, maar er worden twee hoofdtests uitgevoerd:

Retentiesysteem vermogen:Het retentiesysteem (met name de kinband) wordt onderworpen aan een kracht die statisch of dynamisch wordt uitgeoefend om ervoor te zorgen dat de riem minder snel kapot gaat waar deze het meest nodig is. In het geval van industriële helmen is het wenselijk dat de kinband geen verstikkingsgevaar oplevert en daarom niet te sterk is, en daarom moeten de gordels een breekelement bevatten bij ankers die bedoeld zijn om te bezwijken binnen een bepaald belastingsbereik. Meestal wordt de helm, inclusief de kinband, op een hoofdvorm van de juiste maat gemonteerd, en de kinband is ofwel een kunstmatige kin (bestaande uit twee cilinders die op een frame zijn gemonteerd) waarbij de vorm van het hoofd vast blijft, of de vorm van het hoofd zelf. gebruikt om de kracht dynamisch toe te passen.

Retentiesysteem efficiëntie: Helmen worden onderworpen aan een schokbelasting op de voor- of achterkant van de helm om de helm van het hoofd te verwijderen. Dit om rekening te houden met het risico dat de helm vast komt te zitten in een obstakel en onbedoeld van het hoofd van de gebruiker afkomt. De testbelasting (aangebracht met een vallende massa van 10 kg) wordt op de achterkant van de helm uitgeoefend door middel van een katrolsysteem, waarbij de laadrichting een richting volgt van ongeveer 45 ° van horizontaal naar voren wanneer deze op een geschikte kopvorm is gemonteerd. (dit wordt soms herhaald op de voorkant van de helm). Om aan de eisen van de meeste normen voor beschermende helmen te voldoen, moet de helm in hoofdvorm blijven.