Professionele kleding moet bestand zijn tegen de zware omstandigheden waarin ze worden gebruikt. Kledingstukken met hoge zichtbaarheid kunnen worden gemaakt van verschillende soorten materialen, ketting- of inslaggebreide materialen of geweven stoffen. Deze materialen moeten sterk genoeg zijn om de ontberingen van hun gebruik te weerstaan; daarom kunnen ze worden getest op barst-, trek- of scheursterkte.
Om de aandacht van de drager vast te houden, mag de achtergrondstof van een kledingstuk niet vervagen of kleur verliezen. Bijgevolg wordt het vermogen van een kledingstuk met hoge zichtbaarheid om de effecten van zonlicht te weerstaan, beoordeeld door blootstelling aan een xenonbooglamp. Evenzo worden materialen beoordeeld op kleurechtheid tegen stoffen zoals wasvloeistof of oplosmiddelen voor chemisch reinigen.
Er zijn drie fluorescerende kleuren gedefinieerd voor gebruik; ze zijn geel, oranjerood en rood. Deze kleuren worden bepaald door hun kleurcoördinaten en helderheid. Geïdentificeerde kleuren worden geëvalueerd door spectrofotometermeting; dit gebeurt onder bepaalde omstandigheden, zowel op nieuw materiaal als op monsters die zijn blootgesteld aan de xenonboog.
De norm EN ISO 13688: 2013, die algemene vereisten zijn voor PBM-kleding, gaat ervan uit dat de kledingstukken gedurende hun hele leven een adequaat prestatieniveau zullen bieden. Dit omvat een voorziening voor het evalueren van de maatvastheid van materialen met betrekking tot eindverzorgingsprocessen zoals huishoudelijk of industrieel wassen en chemisch reinigen.
De lichtreflectie-eigenschappen van de tape worden geëvalueerd met behulp van een fotometer die de hoeveelheid licht meet die terug naar de oorsprong wordt gereflecteerd. Het apparaat bepaalt hoe licht wordt gereflecteerd wanneer de kledingriem effectief wordt bekeken op verschillende afstanden en onder verschillende invalshoeken. Retroreflectiviteit wordt gemeten in zowel nieuwe als voorbewerkte materialen.
Hoge zichtbaarheid is niet alleen een functie van het gebruik van de juiste materialen om een kledingstuk te maken. Het ontwerp van een kledingstuk heeft ook invloed op de zichtbaarheidseigenschappen van een kledingstuk en hier wordt daarom rekening mee gehouden. Kledingbeoordeling vereist de classificatie van een kledingstuk, wat het mogelijke eindgebruik bepaalt. Kledingstukken worden ook onderzocht om te bepalen of ze ergonomisch verantwoord zijn.
De PBM-richtlijn vereist dat materialen die in PBM-kleding worden gebruikt, niet schadelijk zijn voor een gebruiker. Daarom is een bepaalde hoeveelheid chemische tests vereist voor materialen met een hoge zichtbaarheid. Meestal wordt er getest of de verboden stoffen aanwezig zijn of dat de stoffen in beperkte hoeveelheden aanwezig zijn.
Eurolabrapportage- en certificeringsactiviteiten, Stichting Ondernemingsaccreditatie (EAF) op basis van de door haar instelling verstrekte accreditatie. Enterprise Accreditation Foundation (EAF) ISO/IEC 17025 leverancier van laboratoriumaccreditatie; Het is een ondertekenaar van de Verenigde Naties (UN GLOBAL COMPACT).
