MIL-PRF-49291 Testi

Konektörler (idealist olarak Savunma Bakanlığı için geçerli olanlar) tek modlu ve çok modlu fiberleri kullanır. MIL-PRF-49291 (Optik Fiber için Genel Spesifikasyon) ile test edilen optik fiber ve konektör, askeri ve havacılık uygulamalarında radyasyon tehlikelerine ve sert iklimlere maruz kalırken bir kaynaktan bir hedefe sinyal iletme kapasitesine sahip olmalıdır.

Test numuneleri, fiber çekirdek ve kaplamanın üç farklı bileşimi ile tek modlu ve çok modlu optik fiberlerden oluşur. Test, TIA-455-176'da bulunan ve fiberin boyutlarını ölçen koşulların bir kombinasyonunu yeniden gerektirir.

Test edilen fiber yarıçapları 4.0 ila 8.5 µm, 8.5 ila 10 µm, 50/125 µm, 62.5 / 125 µm, 100/140 µm, 200/230 µm ve 400/430 µm arasında değişebilir. Farklı fiber boyutları (kendi eğik çizgi spesifikasyon belgelerine göre, 7 ve 10 ila 12), düşük zayıflama seviyelerine sahip sinyalleri iletebilmelidir. Düşük seviyeli zayıflama kapasitesi, fiberin şiddetli bükülmesi sırasında TIA-455-62'ye göre test edilir; MIL-PRF-49291'de bu teste Macrobend Zayıflatma adı verilir.

Kullanım alanına kurulduğunda herhangi bir MIL konektörünün kullanımı sırasında, eşleşen çift ciddi şekilde bükülme (TIA-455-62'ye göre Macrobend Zayıflama), yayılan alanlar (numuneleri optik olarak test eden Nükleer Radyasyon Direnci gibi zorlu ortamlara maruz kalabilir. TIA / EIA-455-64'e göre ortam sıcaklığında yayılan bir alandaki performans), vb. MIL-PRF-49291'deki testler, fiberin konektörden uygun seviyelerde optik sinyalleri iletme yeteneğini ve aynı zamanda bu zorlu ortamlar. Lifler, fiber yarıçapına ve türüne (tek modlu ve çok modlu) bağlı olarak ürüne bağlı optik kriterlere göre taranır.