Bu darbeler, kafa kalıbının rijit taban üzerinde 60 ° 'lik bir açıyla yatırılmasıyla gerçekleştirilir (böylece çarpmalar, kafa formunun yatay düzleminden 30 °' de gerçekleştirilir). Darbeler, her biri 5 kg ağırlığında, biri düz diğeri yarım küre olmak üzere iki vurucu kullanılarak gerçekleştirilir. Kasklar, 2 metre yükseklikten düşürülen yarım küre şeklindeki forvet kullanılarak ve ön, arka ve yanlarda 500 mm yükseklikten düşürülen düz forvet kullanılarak çarpılır. Her durumda, kafa formundan iletilen kuvvet 10 kN'yi geçemez.

Endüstriyel kasklar ve çarpma başlıklarında olduğu gibi, dağcılık kaskları da keskin / sivri nesnelere karşı koruma sağlamak için tasarlanmıştır ve bu nedenle keskin nesnelerin girip girmediği test edilir. EN 12492'deki test, esasen EN 397'de belirtilenle aynıdır; burada 3 kg'lık bir konik forvet, 1 metre yükseklikten kask üzerine düşürülür ve kask ile kafa kalıbı arasındaki herhangi bir temas (EN 12492'de kafa kalıbı içeride olmasına rağmen) standart bir test bloğu formu) not edildi. Dağcılık kaskları üzerindeki penetrasyon testleri, başın tepesindeki bir alanla sınırlı oldukları EN 397'den farklı olarak, kaskın etrafındaki herhangi bir noktada gerçekleştirilebilir.

Tasarım gereksinimleri

Koruyucu kasklar için çoğu şartname, özel performans gereksinimlerine ek olarak bir kask tasarımı için bir dizi gerekliliği içerir. Bunlar tipik olarak kask tarafından sağlanan kapsama alanını ve ayrıca giyildiğinde kullanıcıya verilen görüş alanını kapsar. Ayrıca, kaskın başlığı ile kabuğu arasındaki açıklık gibi bir dizi ergonomi ve güvenlik temelli gereksinimi de kapsayabilirler (özellikle endüstriyel kasklar durumunda).

Saklama Sistemi

Kasklar sadece giyildiklerinde kafayı koruyabilirler ve bu nedenle kaskın kullanıcının kafasında tutulması için araçlar, baş korumasının geri kalanı kadar dikkat gerektirir ve bu nedenle bir dizi teste tabidir. Gerçekleştirilen spesifik test, kask tipine bağlıdır, ancak iki ana test gerçekleştirilir:

Tutma sistemi gücü:Tutma sistemi (özellikle çene kayışı), kayışın en gerekli olduğu noktada başarısız olma ihtimalinin düşük olmasını sağlamak için statik veya dinamik olarak uygulanan bir kuvvete maruz bırakılır. Endüstriyel kasklar söz konusu olduğunda, çene kayışının boğulma tehlikesine neden olmaması ve bu nedenle çok güçlü olmaması arzu edilir ve bu nedenle kayışların, belirli bir aralıkta başarısız olması amaçlanan ankrajlarda bir kopma elemanı içermesi gerekir yük aralığı. Tipik olarak, çene kayışı da dahil olmak üzere kask, uygun boyutta bir kafa formuna takılır ve çene kayışı, kafa formunun sabit kaldığı yapay bir çeneye (bir çerçeveye monte edilmiş iki silindirden oluşur) veya Kuvveti dinamik olarak uygulamak için kullanılan kafa formunun kendisi.

Tutma sistemi etkinliği: Kasklar, kaskı kafa formundan çıkarmak için kaskın arkasına veya önüne uygulanan bir şok yüküne maruz kalır. Bu, kaskın bir engele takılma ve istemeden kullanıcının kafasından çıkma riskini dikkate almak içindir. Test yükü (10 kg'lık bir düşen kütle kullanılarak uygulanır), uygun bir kafa kalıbına monte edildiğinde, yükleme yönü yataydan öne doğru yaklaşık 45 ° 'lik bir yönü takip edecek şekilde, bir kasnak sistemi vasıtasıyla kaskın arkasına uygulanır. (bu bazen kaskın önünde tekrarlanır). Koruyucu kask standartlarının çoğunun gereksinimlerini karşılamak için, kask kafa formunda kalmalıdır.