123J (yaklaşık 2,5 metre), izin verilen maksimum iletim gücü 15 kN'dir. Kaskın koruyucu alanının geri kalanı da küçük mermilerden kaynaklanan bir darbeye maruz kalır - 6 mm çapında bir çelik top, topun delinmesi olmadan en az 120 m / s (268 mil / saat) hızla kaskta ateşlenir veya kask malzemesinin kaskın altındaki kafa formuna temas etmesine izin verilir.

İtfaiye kaskları, bıçak şeklindeki bir forvet kullanılarak penetrasyon testine tabi tutulur. Vurucu (sivri uçlu, 6 mm kalınlığında, 0.25 mm uç genişliğinde, 1 kg kütleli) kask kabuğunun üzerine 2.5m (tepe darbeleri) veya 2m (taç dışı) darbelerden bıçaktan içeri girmeden düşürülür. kask izin verdi. UV ışığına şartlandırma, termal şok (düşük sıcaklık, hemen ardından yüksek sıcaklık, sonra suya daldırma, sonra tekrar yüksek sıcaklık), çözücü ile temas ve yüksek sıcaklık (50 ° C), düşük sıcaklık (-10 ° C, -20 ° C, -30 ° C veya -40 ° C) veya suya daldırma.

Tasarım gereksinimleri

Koruyucu kasklar için çoğu şartname, özel performans gereksinimlerine ek olarak bir kask tasarımı için bir dizi gerekliliği içerir. Bunlar tipik olarak kask tarafından sağlanan kapsama alanını ve ayrıca giyildiğinde kullanıcıya verilen görüş alanını kapsar. Ayrıca, kaskın başlığı ile kabuğu arasındaki açıklık gibi bir dizi ergonomi ve güvenlik temelli gereksinimi de kapsayabilirler (özellikle endüstriyel kasklar durumunda).

Saklama Sistemi

Kasklar sadece giyildiklerinde kafayı koruyabilirler ve bu nedenle kaskın kullanıcının kafasında tutulması için araçlar, baş korumasının geri kalanı kadar dikkat gerektirir ve bu nedenle bir dizi teste tabidir. Gerçekleştirilen spesifik test, kask tipine bağlıdır, ancak iki ana test gerçekleştirilir:

Tutma sistemi gücü:Tutma sistemi (özellikle çene kayışı), kayışın en gerekli olduğu noktada başarısız olma ihtimalinin düşük olmasını sağlamak için statik veya dinamik olarak uygulanan bir kuvvete maruz bırakılır. Endüstriyel kasklar söz konusu olduğunda, çene kayışının boğulma tehlikesine neden olmaması ve bu nedenle çok güçlü olmaması arzu edilir ve bu nedenle kayışların, belirli bir aralıkta başarısız olması amaçlanan ankrajlarda bir kopma elemanı içermesi gerekir yük aralığı. Tipik olarak, çene kayışı da dahil olmak üzere kask, uygun boyutta bir kafa formuna takılır ve çene kayışı, kafa formunun sabit kaldığı yapay bir çeneye (bir çerçeveye monte edilmiş iki silindirden oluşur) veya Kuvveti dinamik olarak uygulamak için kullanılan kafa formunun kendisi.

Tutma sistemi etkinliği: Kasklar, kaskı kafa formundan çıkarmak için kaskın arkasına veya önüne uygulanan bir şok yüküne maruz kalır. Bu, kaskın bir engele takılma ve istemeden kullanıcının kafasından çıkma riskini dikkate almak içindir. Test yükü (10 kg'lık bir düşen kütle kullanılarak uygulanır), uygun bir kafa kalıbına monte edildiğinde, yükleme yönü yataydan öne doğru yaklaşık 45 ° 'lik bir yönü takip edecek şekilde, bir kasnak sistemi vasıtasıyla kaskın arkasına uygulanır. (bu bazen kaskın önünde tekrarlanır). Koruyucu kask standartlarının çoğunun gereksinimlerini karşılamak için, kask kafa formunda kalmalıdır.