Plak Glikoliz ve Yeniden Büyüme Modeli (PGRM) Analizi

Öngörücü bir ex vivo model olan Plak Glikoliz ve Yeniden Büyüme Modeli (PGRM), ağız boşluğunda plak biyofilmleri üzerindeki antimikrobiyal (anti-plak ve anti-gingivitis) ajanların klinik etkinliğini değerlendirir. Model, tedavilerin in vivo olarak dental plağa topikal olarak uygulanabilmesi için tasarlanmıştır. 

Bir antimikrobiyal ajan ile tedaviden önce ve sonra farklı oral kadranlardan plak örnekleri alınır. Örnekler daha sonra uygun bir büyüme ortamına yerleştirilir, 37 ° C'de belirli bir süre inkübe edilir ve iki basit ve hassas uç nokta kullanılarak standartlaştırılmış koşullar altında in vitro analiz edilir: (1) glikoliz ve (2) yeniden büyüme inhibisyonu.

Test edilen antimikrobiyal ajanın tutulan aktivitesini değerlendirmek için zaman aralıklarında örnekleme yapılabilir. Bu model, cihazlar (diş fırçaları ve diğer mekanik plak giderme yöntemleri) ve antimikrobiyal aktiviteye sahip ürünler (diş macunu ve ağız durulamaları) gibi ürünleri değerlendirmek için kullanılır. PGRM, anti-gingivitis ve anti-plak ürün iddialarının test edilmesi için FDA'nın 21 CFR Bölüm 356, Bölüm III'te önerilmektedir.

Şekerden enerjinin çıkarılmasında rol oynayan metabolik bir yol olan glikoliz, diş plağında bulunan mikroorganizmalar tarafından yaygın olarak kullanılmaktadır. Mikroorganizmalar diyet şekerlerini asitlere metabolize ederek pH'ta (daha asidik) bir düşüşe neden olur ve bu da bir büyüme ortamı çözeltisinde kolayca ölçülebilir. Etkili bir antimikrobiyal formülasyon ile muamele edilmiş bir kadrandan alınan bir plak numunesi, muamele edilmemiş bir plak numunesinden elde edilen inkübasyon sonrası büyüme ortamının pH'ına kıyasla, inkübasyon sonrası büyüme ortamının daha yüksek bir pH değerini (daha az asidik) gösterecektir. Bu yüksek pH değeri, glikoliz inhibisyonunun bir sonucudur.

Yeniden büyüme inhibisyonu, plak süspansiyonlarının türbiditesi spektrofotometri kullanılarak ölçülerek değerlendirilir. Etkili bir antimikrobiyal ajan ile işleme tabi tutulmuş bir kadrandan alınan bir plak numunesi, muamele edilmemiş bir plak numunesinin absorbansına kıyasla absorbansta bir azalma (daha az bulanık) gösterecektir. Absorbanstaki bu azalma, bakteriyel yeniden büyümenin inhibisyonunun bir sonucudur. Bu değerlendirmede kullanılan absorbans değerleri, önceden inkübe edilmiş plak süspansiyonu absorbansının hem işlenmiş hem de tedavi edilmemiş kadranlar için post inkübe edilmiş plak süspansiyon absorbanından çıkarılmasıyla elde edilir.